ساختمانها روي هم فرود مي آيند

وشهرها پيچ در پيچ ميزايند

ترافيكهاي سنگين را

 

به يك اتفاق كوچك فكر كن

كه رهايش كرده اي

كه ريشه دوانده

روي شانه هايت

به خودت

كه بن بست كوچه ها را

درد مي كشي

خيابانها پارس مي كنند

و خانه ها

فراري ات مي دهند

بن بست ها

بسته اند راهت را

 

تنها راه نجاتت

دودكشي پير است

كه سايه ات را

از گلويش عبور دهد

وتو را

ميان ابرها

سرفه كند.